Panzer 38 (T), cz. 2

Mieli szczęście, ponieważ po okresie Austro-Węgier na terenie Czech pozostało większość fabryk, które nie tak dawno produkowały broń dla wojska austro-węgierskiego. Przez to, że mieli te fabryki, produkowali dużo broni na sprzedaż. W latach 30. poszerzyli swoją sprzedaż także o czołgi. A sukces sprzedażowy lekkiego czołgu AH-IV (IV to 4)

pokazał im, że to była dobra decyzja. Choć produkowali dużo nowoczesnej broni na sprzedaż, czechosłowacka armia nadal nie miała odpowiednich czołgów. Dlatego w 1934r. skonstruowano i wyprodukowano pierwszą serię czołgów dla armii Czechosłowacji:  LT vz. 34.

Ten czołg był nawet udany, ale nie wystarczający, dlatego zaczęto prace nad nowym czołgiem lekkim, wzór 35.

Ten nowy czołg lekki, był ciekawą konstrukcją, miał zastosowane parę nowinek technicznych, ale w sumie nie był zbyt udany, głównym problemem była instalacja elektryczna, która potrafiła raz na jakiś czas się zapalić, a z nią cały pojazd. Wszystkie ówczesne czechosłowackie, pojazdy opancerzone i czołgi, miały problem z elektryką. Ponieważ LT 35 nie był zbyt udany, szybko rozpisano tak jakby konkurs, w którym firmy miały wymyśleć nowy czołg dla armii Czechosłowacji (takie konkursy nie były niczym nadzwyczajnym w okresie przed II Wojną Światową i podczas wojny, wiele państw tak robiło). Do konkursu zgłosiła się Skoda z ulepszonym czołgiem LT 35  oraz zakłady CKD z nowym czołgiem, który produkowali wcześniej tylko na sprzedaż. Konkurs wygrała propozycja...

Ciąg dalszy nastąpi.